แสงประกอบด้วยคลื่นเช่นเดียวกับคลื่นวิทยุ  คลื่นรังสีความร้อน  คลื่นรังสีอุลตราไวโอเลต  คลื่นรังสีเอ๊กซ์  และคลื่นรังสีแกมมา  คลื่นทุกชนิดเหล่านี้คือคลื่นรังสีแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีความยาวคลื่นต่างๆ  กัน  ประสาทตาของเราไม่มีความไวต่อคลื่นวิทยุและคลื่นความร้อน  เพราะมีความยาวคลื่นยาว  ส่วนคลื่นแสงมีความยาวคลื่นพอเหมาะกับประสาทตา  ฉะนั้นตาจึงมีความไวต่อแสง  รังสีเอ๊กซ์และรังสีแกมมามีความยาวคลื่นสั้นเกินไป  จึงไม่กระตุ้นประสาทตาเช่นเดียวกับคลื่นแสง  ถ้าสังเกตดูความยาวคลื่น  ตั้งแต่คลื่นยาวมากเช่นคลื่นวิทยุ  จนถึงคลื่นที่สั้นมาก  เช่น  คลื่นรังสีเอ๊กซ์  และรังสีแกมมา จะเห็นว่าคลื่นยิ่งสั้นยิ่งมีพลังงานมากขึ้นทุกที  ตัวอย่าง  เช่น  รังสีอุลตราไวโอเลตที่มองไม่เห็น  มีความยาวคลื่นสั้นกว่าแสงมาก  รังสีอุลตราไวโอเลตมีอยู่ในแสงอาทิตย์  แต่โชดดีที่บรรยากาศเบื้องบนช่วยกั้นรังสีอุลตราไวโอเลตปริมาณมากๆ  อาจทำอันตรายต่อผิวหนังได้  ส่วนรังสีเอ๊กซ์และรังสีแกมมายิ่งมีอันตรายมากว่ารังสีอุลตราไวโอเลตขึ้นไปอีก  เพราะความยาวคลื่นสั้นกว่า  การที่รังสีเอ๊กซ์มีพลังงานมากนี้เอง  จึงสามารถทะลุผ่านวัตถุต่างๆ  ได้แม้แต่วัตถุที่แสงผ่านไม่ได้  ตัวอย่างในเรื่องนี้ได้แก่การที่รังสีเอ๊กซ์อาจทะลุผ่านเนื้อหนังเข้าไปจนถึงกระดูกได้

แสงของธรรมชาติ

ดวงอาทิตย์ แหล่งกำเนิดแสงที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

คลิกค่ะ