บทความพิเศษ

ธรรมชาติมหัศจรรย์

ครั้งที่

เซ็นสมุดเยี่ยม

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์

โลกไม่ใช่ปิรามิดหรือห่วงโซ่อาหาร

    กลับไปที่เจมส์ เลิฟลอ็คอีกที นักคิดที่เสนอทฤษฎีโลก (Gaia hypothesis) ที่บอกว่า แท้ที่จริงแล้วโลกทั้งโลกคือองค์กรรวมแห่งชีวิต ที่ต้องคิดและเข้าใจเช่นชีวิตอื่นใดทั้งหลายทั้งปวงรวมทั้งตัวของมนุษย์ โลกไม่ใช่ปิรามิดหรือห่วงโซ่ที่จัดหาอาหารและปัจจัยดำรงชีวิตที่อยู่นิ่งเฉย ๆ รอให้มนุษย์ที่คิดว่าตัวเองอยู่ภายนอกเข้าไปตักตวงผลประโยชน์โดยที่โลกไม่รู้สึกตัวเท่านั้น ตรงกันข้ามโลกรู้ เพราะว่าโลกเคลื่อนไหวตลอดเวลาและสนองตอบต่อผลกระทบทุกประการที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเล็กน้อยหรือที่ใด นั่นเป็นธรรมชาติของการรักษาดุลให้พอดี โลกที่ว่านี้จึงเป็นองค์รวมแห่งชีวิตที่เป็นสิ่งมีชีวิตอย่างแท้จริง โลกที่มีมนุษย์เป็นส่วนเล็ก ๆ ส่วนหนึ่งร่วมอยู่ภายในองค์รวมนั้น ดังนั้นการแยกตัวเองของมนุษย์จากองค์รวมแห่งชีวิต การเข้าไปหาผลประโยชน์ด้วยการตักตวงเบียดเบียนองค์รวมอย่างไม่มีขอบเขต ผลสะท้อนที่สนองตอบจึงเป็นสิ่งที่หนีไม่พ้น และวันนี้ผลสะท้อนที่กระทบกลับมา ผลพวงของการพัฒนาสังคมมนุษย์ และพัฒนาคุณภาพที่ดีกว่าของมนุษย์อันไม่มีมาตรการเตรียมการใด ๆ ผลพวงของการแยกตัวเองออกจากสิ่งแวดล้อมธรรมชาติแล้วหวลกลับไปตักตวงทำลายล้างสรรพสิ่งทั้งหลายทั้งปวง เพียงเพื่อความฟุ่มเฟือยที่เปลือกผิวและชั่วแล่นด้วยอวิชชาแม้แต่ความคิดฝันในเรื่องของความหลากหลายทางชีวภาพและการพัฒนาที่ยั่งยืน ที่เป็นกระบวนการที่แยกมนุษย์ออกมาต่างหากจากไบโอเสฟียร์และเข้าไปควบคุมบริหารสรรพสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ ทั้งหมดก็เป็นอวิชชา แทนที่จะใช้สติและปัญญาหันมาพิจารณาตัวเอง ทั้งหมดแสดงอย่างชัดเจนถึงความไม่รู้อหังการ์และความผิดพลาดซ้ำซ้อน ความล่มสลายหายนะที่กระทบต่อระบบนิเวศน์โลกจึงเป็นไปอย่างกว้างขวางและล้ำลึก องค์กรรวมแห่งชีวิตหรือไบโอเสฟียร์ ที่มนุษย์เป็นส่วนได้ก้าวมาถึงจุดที่ผ่านการหวลกลับไปเช่นเดิมไม่ได้อีกแล้วดังเห็นได้ว่า แม้แต่การวิจัยและทำนายด้วยคอมพิวเตอร์อย่างเป็นหลักการที่สุดของสถาบันทางสังคมที่มีชื่อที่สุดแห่งหนึ่งคือ สโมสรแห่งโรม (Club of Rome) ที่ตีพิมพ์และเสนอสหประชาชาติในปี 1972 ได้ให้ผลสรุปไว้สามประการ คือ ประการที่หนึ่งความพินาศหายนะระดับโลกที่ประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติไม่เคยพบเห็น หรือคาดคะเนได้มาก่อนจะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอนภายในเวลาหนึ่งร้อยปี นับจากปี 1972 เป็นต้นไปจะส่งผลทำให้มีการลดจำนวนของประชากรโลกและระบบอุตสาหกรรมโลกลงมาอย่างหนักหน่วงที่สุด ประการที่สองสภาพที่จะนำไปสู่ความพินาศหายนะและความเจ็บปวดสูญเสียสามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไขได้ด้วยการรักษาดุลธรรมชาติไว้ให้ได้อย่างยั่งยืน และประการที่สามจะต้องเริ่มดำเนินการเปลี่ยนแปลงสภาพกลับสู่ดุลแห่งธรรมชาติอย่างฉับพลันทันทีและให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้

     นั่นมันร่วมหนึ่งในสี่ศตวรรษมาแล้ว และในช่วงที่ผ่านมานั้นนอกจากเราไม่ได้ทำอะไรเลยแล้ว อัตราความสูญเสียสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ ในช่วงทศวรรษที่ 1980 และ 1990 ไม่ว่าจะเป็นป่าไม้หน้าดิน น้ำจืดสำรองใต้ดิน หรือการผลิตก๊าซคาร์บอนสู่ชั้นบรรยากาศล้วนแล้วแต่เพิ่มขึ้นกว่าเดิมอย่างมากทั้งสิ้น เช่นอัตราสูญเสียของป่าไม้ฝนกลับมาทวีกว่าสองเท่าตัว ในขณะที่เราเผาซากฟอสซิลน้ำมันที่ใช้ในการพัฒนาผลิตคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศในปี 1993 - 1994 เพิ่มเป็น 7 พันล้านตัน (ton of oil eqivqlent) สูงกว่าปี 1970 กว่าสามเท่าตัวโดยที่อัตราเพิ่มคิดต่อหัวของจำนวนของประชากรโลกกลับไม่ลดลง ก็ไม่ทราบว่าตัวเลขของปีแห่งความพินาศหายนะตามที่สโมสรแห่งโรมเคยให้ไว้ จะต้องปรับเวลาให้เป็นเมื่อไหร่และอย่างไร

<< หน้าก่อน      หน้าถัดไป >>

ฟิสิกส์ 1 (ความร้อน)

ฟิสิกส์ 2

แก้ปัญหาฟิสิกส์ด้วยภาษา c

ฟิสิกส์พิศวง

•	เสียงของลำโพงออกมาได้อย่างไร
•	การหมุนของลูกข่างกับการตกของแมว
•	ความเสถียรภาพของลูกข่าง
•	ฮาร์ดดิสก์ทำงานอย่างไร
•	เอ็นโทรปี

ตารางธาตุ(ไทย1)   2  (Eng)