อนาคต

ภาพอำนาจการทำลายของระเบิดนิวเคลียร์ ที่ทดลองกันปี ค.ศ. 1950  ภาพซ้าย  จะเห็นแสงระเบิดเกิดขึ้นจากแรงระเบิดนิวเคลียร์ขนาด 1 เมกะตัน อีก  2.3 วินาที  คลื่นกระแทกผ่านมายังบ้าน  ทำให้บ้านแตกกระจายดังรูปขวา  อำนาจการทำลายล้างของลูกระเบิดลูกนี้กินอาณาบริเวณ  80  ตารางกิโลเมตร

      ถ้าจะเขียนถึงการใช้ไอโซโทปกัมมันตรังสีในปัจจุบันก็จะได้ยาวหลายหน้ากระดาษ  เมื่อมีการสร้างเครื่องปฏิกรณ์ปรมาณูขึ้นทั่วโลก  แหล่งผลิตไอโซโทปกัมมันตรังสีก็จะมากขึ้นด้วย  ดังนั้นราคาก็จะถูกลงและจะมีคนใช้ไอโซโทปมากขึ้นทั่วโลก  ขอบเขตของการใช้ไอโซโทปและผลประโยชน์ที่จะได้รับนั้น  ขึ้นอยู่กับความสามารถของมนุษย์ที่จะมีจินตนาการกว้างขวางแค่ไหน

      ภาพของอนาคตดูแจ่มใสมาก  แต่น่าจะตั้งข้อสังเกตที่ควรระวังไว้บ้าง  เพราะกัมมันตภาพรังสีมีอันตรายจริง ๆ  มันอาจจะทำให้ผิวหนังไหม้และอาจจะทำลายสุขภาพของร่างกาย  ดังเช่นที่ทำลายโรคภัยได้  รังสีอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงซึ่งอาจถ่ายทอดไปสู่ลูกหลานได้  และถ้ารับรังสีมากก็อาจตายได้

      ในสมัยแรกที่รู้จักกัมมันตภาพรังสี  นักวิทยาศาสตร์ไม่ทราบถึงอันตรายเหล่านี้  หลังจากที่มารี และปิแอร์  คูรี ได้ทำงานกับสารกัมมันตรังสีสักพัก  ก็สังเกตว่านิ้วมือบวมแดง  และต่อมาผิวหนังตรงนั้นก็ลอก  อองรี  เบคเคอเรลเคยนำเรเดียมติดตัวไปโดยใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อเชิ้ตและพบว่าตรงอกบริเวณนั้นผิวหนังไหม้  นอกจากนี้ก็มีคนอื่น ๆ  ได้รายงานของการไหม้ของผิวหนังและอันตรายต่อร่างกายหลายชนิด

      ความแปลกประหลาดที่เป็นจริงเกี่ยวกับรังสีก็คือ  สามารถทำอันตรายได้โดยปราศจากความเจ็บปวดอันเป็นสัญญาณเตือนอันตรายทั่ว ๆ ไป  ความเจ็บปวดทำให้เราดึงมือออกจากเปลวไฟหรือจากสิ่งที่ร้อน  แต่คนที่ทำงานกับวัสดุกัมมันตรังสีจะไม่มีทางทราบว่าเขากำลังสัมผัสกับสิ่งร้อนจนตนเองคิดว่าปลอดภัย  นอกจากนี้การทำให้ผิวหนังไหม้เกรียมหรืออันตรายอื่น ๆ  ที่เกิดจากกัมมันตภาพรังสีจะไม่ปรากฏให้เห็นเป็นสัปดาห์ ๆ  บุคคลนั้นอาจได้รับอันตรายและจะไม่ทราบจนเวลาล่วงไปนาน

      ทุกวันนี้นักวิทยาศาสตร์ทราบถึงอันตรายเหล่านี้เป็นอย่างดี  เขายังคงค้นหาวิธีใหม่ ๆ ที่ป้องกันตนเองและบุคคลอื่น ๆ จากกัมมันตรังสี  ห้องทดลองทางอะตอมสมัยใหม่ได้สร้างขึ้นอย่างปลอดภัย  ฝาหนังก็สร้างให้หนา  ห้องที่เก็บวัสดุกัมมันตรังสีก็ถูกแยกออกไปต่างหากและปิดกั้นด้วยประตูที่ทำด้วยตะกั่ว   ตะกั่วเป็นโลหะที่กั้นรังสีได้ดี  สำหรับบริเวณที่มีรังสีจะมีป้ายบอกอันตรายจากรังสีติดไว้  นอกจากนั้นก็มีเครื่องมือวัดรังสีแบบต่าง ๆ ที่จะคอยวัดอยู่ตลอดเวลาและเตือนเมื่อรังสีแรงเกินไปสำหรับบุคลลที่ทำงานทางรังสีจะมีเครื่องบันทึกรังสีเล็ก ๆ ติดตัวเพื่อบันทึกรังสีที่ตนได้รับ

      ในห้องที่เก็บสารกัมมันตรังสี  คนงานต้องสวมชุดพิเศษป้องกันรังสีคลุมตลอดตัวจากศีรษะถึงเท้า  หรือขนย้ายถ่ายเทสารกัมมันตรังสีโดยเอาไว้ใต้น้ำ  และใช้มือกลยาว ๆ ทำงานแทนมือ  เราทราบแล้วว่าน้ำสามารถกั้นรังสีได้

      บางครั้งผู้ทำงานอาจไม่ต้องเข้าไปอยู่ในห้องเดียวกับที่เอาสารกัมมันตรังสีไว้  แต่เขาจะปฏิบัติงานโดยยืนอยู่ข้างนอกแล้วใช้มือกลปฏิบัติงานแทน  มือกลนี้จะเคลื่อนไหวตามที่เราเคลื่อนไหวมือของเราเอง  โดยมองผ่านหน้าต่างกระจกที่หนาประมาณ 3 ฟุต  โดยมือกลนี้ผู้ทำงานสามารถแยกสารกัมมันตรังสีออกจากกัน  บรรจุลงขวด  ปิดฝาและทำงานฝีมืออื่นๆ ได้ด้วย

      เรื่องของเราก็จบลงแค่นี้  แต่ยุคอะตอมจะยังคงก้าวหน้าอยู่ตลอดกาล  นับเป็นเวลาน้อยกว่า 25 ปี  ตั้งแต่วันสำคัญในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2485  ที่มนุษย์ประสบผลสำเร็จเป็นครั้งแรกที่ไขกุญแจนำเอาพลังงานอะตอมออกมาใช้ได้โดยอาศัยปฏิกิริยาลูกโซ่  ช่วงเวลาเพียง 25 ปีนั้นนับว่าสั้นมาก  เมื่อเปรียบเทียบกับวิวัฒนาการของมนุษย์ที่นับเป็นล้านปี   กระนั้นก็ตามในช่วงพริบตาสั้น  ๆ นี้พลังงานอะตอมก่อให้เกิดผลประโยชน์อย่างมากมาย  พลังงานนี้ทำให้สหรัฐอเมริกาและประเทศพันธมิตรชนะสงครามโลกครั้งที่สอง

      บัดนี้  พลังงานอะตอมกำลังรับใช้โลกและทุกประเทศของโลกในด้านที่ให้มีพลังงานมากขึ้น  สุขภาพดีขึ้น  มีอาหารมากขึ้น  และเข้าใจกันเองมากขึ้น   พลังงานอะตอมช่วยเชื่อมโยงประสานให้ประเทศต่าง ๆ ร่วมทำงานด้วยกันในการสืบเสาะแสวงหาความรู้ใหม่ทางวิทยาศาสตร์และนำไปปรับปรุงวิธีการทางอุตสาหกรรม

      ยุคอะตอมนี้  ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเริ่มก้าวหน้า  แต่ก็ก้าวไปไกลโขทีเดียว