1608-1668

1669-1733

1735-1775

1779-1805

1806-1846

1847-1866

1867-1876

1879-1887

1888--1896

1897-1902

1903-1916

1919-1934

1935-1947

1948-1969

1974-2001

ปี ค.ศ.1879

               Thomas  Alva  Edison  นักประดิษฐ์ชาวอเมริกัน  ได้รับสิทธิบัตร จากการประดิษฐ์หลอดไฟ  ด้วยการส่งกระแสไฟผ่านเส้นลวดทำให้แสงไฟออกมาจากภายในหลอดแก้ว  โดยมีการเผาไหม้ตลอด 40  ชั่วโมง  ต่อเนื่องกัน และเขายังประสบความสำเร็จในการพัฒนาระบบเครื่องกำเนิดไฟเพื่อส่งกระแสให้หลอดไฟตามที่ต้องการ

ปี ค.ศ.1880

               Pierre  Curie  นักเคมีชาวฝรั่งเศสได้ค้นพบการสั่นด้วยอัลทราโซนิกส์  จากการเกิดปฏิกิริยาของความดันกับศักย์ไฟฟ้าที่เรียกว่า เพียโซอิเล็กทริก (piezoelectric  ภาษาอังกฤษหมายถึงความดัน)  คุณสมบัติของเพียโซอิเล็กทริกกับคริสตัลมารวมกันจะเป็นส่วนสำคัญที่ก่อให้เกิด  sound - electronic  เช่น  ไมโครโฟน  และเครื่องบันทึก

ปี ค.ศ.1883

                 Edouard Joseph Louis-Marie van Beneden  นักเซลล์วิทยาชาวเบลเยี่ยม  พบว่าจำนวน chromosome  ในเซลล์จะมีจำนวนคงที่ในแต่ละสายพันธุ์   นอกจากนี้ยังพบว่า  chromosome  ของเซลล์สืบพันธุ์  (ไข่และอสุจิ)  มีเพียงครึ่งหนึ่งของจำนวนปกติในการแบ่งเซลล์  เรียกกระบวนการนี้ว่า  meiosis  (ภาษากรีก  หมายถึง ทำให้เล็กลง)   เมื่อเกิดกระบวนการผสมพันธุ์  จำนวน chromosome  ก็จะกลับมาเท่ากับจำนวนปกติ  โดยมีครึ่งหนึ่งจากแม่อีกครึ่งมาจากพ่อ

                Elie Mehchnikoff  นักแบคทีเรียชาวฝรั่งเศสเกิดที่รัสเซีย  พบว่าเม็ดเลือดขาวสามารถย่อยสลายแบคทีเรีย  เมื่อมีการติดเชื้อบริเวณใด เม็ดเลือดขาวจะไปรวมกลุ่มที่บริเวณนั้นและทำหน้าที่กลืนกินแบคทีเรีย ซึ่งเขาเรียกว่า phagocytes  (ภาษากรีก  หมายถึง การกินเซลล์)   ถ้าเม็ดเลือดขาวมีจำนวนน้อยกว่าก็จะทำให้เกิดเป็นหนอง  ดังนั้นเม็ดเลือดขาวจึงเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในการป้องกันโรคและการติดเชื้อ  งานนี้เขาได้รับรางวัลโนเบลร่วมในสาขาสรีรวิทยาและการแพทย์ ในปี ค.ศ. 1908

ปี ค.ศ.1884

                  Svante August Arrhenius   นักเคมีชาวสวีเดน  ได้พบทฤษฎีเกี่ยวกับ ionic dissociation  ขณะที่เรียนปริญญาเอก  โดยทฤษฎีดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าอะตอมมีขั้วทางไฟฟ้าอยู่ในโครงสร้างที่เป็นลักษณะสำคัญ  งานนี้ทำให้เขาได้รับรางวัลโนเบลในปี ค.ศ.1903

                  Emil Hermann Fischer  นักเคมีชาวเยอรมัน  ผู้ที่แยกน้ำตาลบริสุทธิ์และพบโครงสร้างของน้ำตาล  เป็นที่รู้กันว่าน้ำตาลมี 6 คาร์บอนอะตอมและมี 16 ชนิดตามการจัดตัวของคาร์บอน  การจัดเรียงตัวของคาร์บอนที่ต่างกันทำให้แนวของ light polarization  หมุนตัว  เขาแสดงให้เห็นว่าของน้ำตาลมีอยู่ 2 แบบ คือ ที่เป็นรูปเสมือนซึ่งกันและกัน  โดยเรียกว่า D-series และ L-series   และนำมาเขียนเป็นสูตร  สำหรับน้ำตาลธรรมชาติจะอยู่ในแบบ D-series  ขณะเดียวกันเขาได้พบสารที่เรียกว่า  purines ประกอบด้วยโมเลกุลที่เป็นคาร์บอน 5 อะตอมและ ไนโตรเจน 4 อะตอม  จับเป็นวงสองวง  การพบครั้งนี้จัดเป็นกุญแจสำคัญสำหรับสารชีวเคมี  ในปี ค.ศ.1902  เขาได้รับรางวัลโนเบลในสาขาเคมี

                  Charles Algernon Parsons  วิศวกรชาวอังกฤษ  ได้ประดิษฐ์กังหันไอน้ำ  (stream turbine)   เป็นครั้งแรก  และนำมาใช้ประโยชน์ในการเพิ่มกำลังให้เรือ

                  Lewis Edson Waterman  นักประดิษฐ์ชาวอเมริกัน  ได้จดสิทธิบัตรปากกา  ที่สามารถเก็บกักและเติมน้ำหมึกได้  ทำให้เขียนได้นานมีที่เก็บเป็นเสมือนแหล่งจ่ายน้ำหมึก (Fountain)  จึงเรียกว่าปากกาหมึกซึม (Fountain Pen)

ปี ค.ศ.1885

                  Albrecht Kossel  นักชีวเคมีชาวเยอรมัน  ได้พบสาร purine  และ pyrimidines  จากโปรตีนร่วมด้วย  nucleic  acid  นอกจากนี้เขาได้พบสาร purine 2 ชนิดที่ต่างกัน คือ adenine และ guanine  และพบสาร pyrimidine   ที่แตกต่างกัน 3 ชิดคือ uracil, cytosine  และ thymine  งานนี้เป็นส่วนหนึ่งที่เขาได้รับรางวัลโนเบลในปี ค.ศ.1910

                  William Stanley  วิศวกรไฟฟ้าชาวอเมริกัน  ผู้ประดิษฐ์หม้อแปลง (transrormer)  สำหรับเปลี่ยนจำนวนโวลต์ให้เป็นจำนวนแอมแปร์ของกระแสไฟฟ้าสลับ

                  Carl Friedrich Benz  วิศวกรชาวเยอรมัน  ได้สร้างรถยนต์เป็นคันแรกที่ทำงานด้วยการใช้ก๊าซเผาไหม้ภายในเครื่องยนต์  รถดังกล่าวดูเหมือนจักรยาน  แต่มีล้อ 3 ล้อ  มีล้อขนาดเล็กอยู่ด้านหน้าและ 2 ล้อใหญ่อยู่ด้านหลัง  รถคันนี้สามารถวิ่งด้วยความเร็ว 9 ไมล์ต่อชั่วโมงขับเคลื่อนด้วยล้อหน้า

ปี ค.ศ.1886

                  Charles  Martin Hall  นักเคมีชาวอเมริกัน  และ Paul – Louis – Toussaint Heroult  นักผสมโลหะชาวฝรั่งเศส  ได้พบในสิ่งเดียวกัน คืออลูมิเนียม ที่มีราคาถูก น้ำหนักเบาและแข็ง จึงเหมาะที่จะนำมาใช้กับเครื่องบิน

ปี ค.ศ.1887

                  John Boyd Dunlop  นักประดิษฐ์ชาวอังกฤษ  ได้ทำขอบรถสามล้อของลูกชายด้วยยางรถยนต์ (rubber tire)  และได้สิทธิบัตรในปีต่อมา ซึ่งการหุ้มด้วยยางจะดีกว่าไม้หรือเหล็ก  นอกจากนี้เขายังประดิษฐ์ยางอัดลม (pneumatic tire)  มีการเติมลมให้รอบขอบจนยางสัมผัสพื้นถนนโดยรอบ  การทำเช่นนี้จะทำให้ยานพาหนะมีการสปริงและลดเสียงได้อย่างมากมาย  ต่อมาได้นำไปใช้กับรถยนต์  และยานพาหนะอื่น ๆ